Etiket Bulutu

3 Ağustos 2022 tarihli ve 31912 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “RECEP YILMAZ YAZICIOĞLU BAŞVURUSU”nun konusu; elektronik ortamda tebliğe ilişkin zorunluluklara uyulmadığı gerekçesiyle vergi dairesince uygulanan özel usulsüzlük cezasının kanuni dayanağının bulunmaması nedeniyle suçta ve cezada kanunilik ilkesinin ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

Somut olayda mükellefiyeti 30/11/2018 tarihinde sonlandırılan davacı adına düzenlenen dava konusu vergi ceza ihbarnamelerinin yaklaşık üç yıl sonra 28/07/2021 tarihinde elektronik ortamda davacıya tebliğ edilmiştir. Dava konusu ihbarnamelerin tebliğinin, davacının mükellefiyetinin sonlandırılmış olması nedeniyle elektronik tebligat yöntemi dışında diğer mali tebligat hükümleri uygulanmak suretiyle tebliğ edilmesi gerekirken, elektronik tebligat yöntemiyle tebliğ edildiği anlaşıldığından, davacı adına düzenlenen vergi ceza ihbarnamelerinin usulüne uygun tebliğ edilmemesi sebebiyle tebligat usulsüz bulunup davacının istinaf başvurusu kabul edilmiştir.

Davacı vekilinin ilk derece mahkemesinin vermiş olduğu gerekçeli kararın kendisine tebliğinden önce, ilgili karara UYAP sistemi üzerinden erişim sağlayarak başlattığı ilamlı icra takibine rağmen istinaf kanun yoluna başvuru süresini gerekçeli kararın usule uygun şekilde tebliğinden başlatarak hesaplamasında, gerekçeli kararın taraflara kanun ve yönetmeliklerde belirtilen şekillerde tebliğ edilmediği hallerde tebligatın bilgilendirme ve belgelendirme işlevlerinin gerçekleşmiş olmasının tebliğ açısından bir öneminin bulunmadığından bahisle hukuka aykırılık görülmemiştir.

Tüzel kişilerde asıl muhatap, yasal temsilcilerdir. Bu temsilciler mutad iş saatlerinde "işyerinde" bulunamadıkları veya tebligatı bizzat alamayacak durumda oldukları takdirde "orada hazır bulunan" "memur veya müstahdemlere" tebliğ yapılması, bu şekilde işyerinde tebligat mümkün olmaması halinde ilan yoluyla tebliğ yoluna gidilmesi gerekmektedir. Bu sebeple yasal temsilcilerin adreslerine yapılan tebligat geçersizdir.

Vergi borcu nedeniyle limited şirket adına ödeme emirlerinin, kanuni temsilcilik sıfatları sona eren şahısların ikamet adresinde tebliğ edilmesi usulsüz olduğundan, davacının ortak sıfatıyla takibi için gerekli koşulların oluştuğundan bahsedilemez.

Dava konusu ödeme emirleri içeriği vergi ve cezalara ait ihbarnamelerin 213 sayılı Kanun'un ilgili hükümleri uyarınca tebliği gerekirken, tebliğ alındıları muhtara imzalatılmak suretiyle yapılan tebliğin usulüne uygun olduğundan söz edilemeyeceğinden dava konusu ödeme emirlerinin vergi ve cezalara ilişkin kısmı hukuka uygun düşmemiştir.

Danıştay 12. Hukuk Dairesi uygulamalarında tebligat kanunu hükümlerine göre tüm koşullarının sıkı bir şekilde uygulanmayacağı belirtilmiş olmakla beraber bunun haber verme yükümlülüğünü ortadan kaldırmayacağı, haber verilen komşunun isminin usulüne uygun bir şekilde tutanağa geçirilmesi gerektiği anlaşılmaktadır. Buna göre şikayete konu tebligatta haber verilen komşunun ismi yazılmadığından bu hali ile tebliğ işleminin şeklen Tebligat Kanunu'na aykırı ve dolayısıyla usulsüz olduğu anlaşılmaktadır.

Somut olayda davacı, işini bırakmış veya bırakmış olduğu anlaşılmış olup MERNİS adresine 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na uygun diğer mali tebligat hükümleri uygulanmak suretiyle normal posta yoluyla tebliğ yerine elektronik tebligat yöntemiyle yapılan tebliğde hukuka uyarlık bulunmamaktadır.